Het was al laat in de avond dat ik even een blik wierp op het eerste interview dat ik met Cor Fijneman had. Goeiemorgen wat vliegt de tijd toch ontzettend snel voorbij. Het is ondertussen ruim een jaar geleden dat we mekaar bij een restaurantje in het zonnige Miami spraken. Het gesprek had toen nog een overwegend introducerend karakter, maar je merkt dat naarmate de tijd verstrijkt en het wederzijdse respect opgebouwd is, dat je toch een leuke relatie kan opbouwen met mensen die over het algemeen heel erg onbereikbaar lijken. Ik zeg bewust ‘lijken’ want één ding is zeker, Cor Fijneman is verre van onbereikbaar.

Het vervolggesprek met Cor en diens manager Hugo vindt ditmaal plaats in het altijd gezellige Brabantse Breda, aan het terras voor bij de studio’s en kantoorruimtes van de Black Hole stal. We zitten lekker buiten na te genieten van een wederom lekkere lentedag. Terwijl de shoppende mensen om het terras wandelen [koopavond in Breda] zetten we ons gesprek in en vertel ik Cor dat ik het graag met hem wil hebben over het afgelopen jaar sinds Miami voordat we overgaan op het hot item namelijk de lancering van zijn nieuwe dubbel CD.

Na Miami
“Wat me eigenlijk het meeste is opgevallen sinds Miami is wel het feit dat ik steeds meer mensen speciaal voor mij naar een club of festival zie komen. Natuurlijk had ik dat al voordat we mekaar in Miami hadden gezien maar het is me het afgelopen jaar steeds meer gaan opvallen. Het is gewoon leuk dat al het harde werken nu ook zichtbaar en tastbaar resulteert in een herkenbare fanbase. Vooral in de zomermaanden tijdens de grote festivals zag ik steeds vaker dezelfde gezichten voor mijn booth staan en dat geeft echt een kick.�

“Een ander ding dat vast ook wel door het publiek moet zijn opgevallen is dat het concept van de zogenaamde Black Hole nights echt een lift off heeft meegemaakt. Steeds meer clubs boeken 3 of meer DJ’s van onze stal en creëren daarmee echt een top nacht die steeds meer liefhebbers op de vloer trekt. Zo zijn er echt een heleboel dingen die er vanaf Miami uitspringen, eigenlijk te veel om op te noemen. Ik zat op een gegeven moment op een Ferry tussen Finland en Zweden en het feest wat daar aan de gang was overtrof echt al mijn voorgaande ervaringen. Echt elke hut op de boot had wel een feestje of was gelinkt aan het grote feest aan boord. Super gewoon.�

Troubles in paradise
“Maar het is niet alleen maar koek en ei in de scene. Zo is er ook een aantal dingen die best wel wat kopzorgen bezorgt. De economische teruggang treft ons allemaal, je merkt dat mensen logischerwijs eerder op luxe dingetjes gaan bezuinigen dan op eten en drinken. Kaartverkoop loopt terug want mensen moeten steeds meer keuzes maken welk [duur] feest wel en welke niet. Wanneer de kaartverkoop echt desastreus is dan komt het ook steeds vaker voor dat een feest in zijn geheel afgelast wordt. Ook DJ’s krijgen steeds vaker te maken met afgelastingen van hun gigs. Het nare bij ons is voornamelijk dat wij het altijd op ‘short notice’ te horen krijgen zodat we dus geen tijd hebben om een vervangende gig te regelen. Kortom, het DJ’en gaat niet altijd over rozen.�

Terwijl we een tweede drankje van Hugo krijgen en Rick weer wat foto’s maakt kijken we driftig om ons heen naar alle mensen die voorbij komen. Hugo merkt op dat het hier toch anders ‘mensen kijken’ is dan in Miami. IJverig beamen we zijn opmerking en ik denk weer terug aan al het moois dat we daar zagen.

Buiten de grenzen
“Internationaal gaat het ondertussen ook gestaag door. Ik heb het afgelopen jaar mijn gezicht steeds vaker in het buitenland laten zien en verschijn zelfs regelmatig in voormalige Oostbloklanden als Tsjechië, Roemenië en Polen. Maar ben ook erg in trek bij mijn fans in Turkije en Ierland. Amerika is nog steeds een land waar de scene nog heel veel te leren heeft. Echte trance clubs zijn er maar weinig – voornamelijk in steden als NY, DC, LA en Miami – maar de aanwezige clubs hebben wel een superreputatie. Kijk maar bijvoorbeeld naar club Glow. Ik vind het gaaf om daar te draaien omdat ik mijn set altijd lekker lang kan opbouwen daar. Heerlijk. Zo ga ik ook nog steeds een paar keer jaar naar Toronto, ook zo’n groeiende markt.

Produceren
“Tijdens ons gesprek in Miami hadden we het ook nog even gehad over mijn toen nieuwe productie ‘Healing’. Deze plaat was heel erg goed ontvangen door de collega DJ’s. Met name Judge Jules uit de UK en de DJ’s en clubs in België waren te spreken over de track. Het is altijd maar afwachten of een plaat het wel of niet goed gaat doen. Je hoopt het altijd wel maar kan er nooit van uit gaan. Dus blijft er niets anders over dan gewoon doorgaan met produceren.�

Mijn nieuwe release ‘Monologue’ bestaat uit twee CD’s waarbij één CD in het geheel bestaat uit losse eigen tracks en de tweede uit een mix CD. De CD met losse nummers kan je eigenlijk zien als mijn eerste eigen Album en ik ben er onwijs trots op.�
Je kon de trots ook zien op het gezicht van Cor toen hij begon te vertellen over zijn nieuwe release.
“De tweede CD is samengesteld uit de relatie die ik heb met mijn eigen radioprogramma. Het leek mij gewoon een leuk idee – wat volgens mij ook nog niet eerder gedaan is – om een CD samen te stellen dat gebaseerd is op mijn radioprogramma, ETN.FM. Zoals ik al zei heb ik dus een radioprogramma dat ik eens in de week vul met absolute trancy floor fillers, ‘talk’ en gasten. De mix is echt leuk geworden en ik weet zeker dat de fans hem goed zullen vinden. 13 juni aanstaande verschijnt hij officieel in de winkels. Wanneer je de CD eerder wilt hebben dan moet je vooral op de 11e juni naar de XL komen want daar is de pre-release party. Er worden ook – in de vorm van een drieluik – drie 12 inches van het album uitgebracht. En dit is natuurlijk om de verzamelaars tegemoet te komen.�

De tour
“Verder zal de release heel veel aandacht krijgen in de clubs waar ik voor de zomer al geboekt was. We linken de release aan deze bookings en bouwen er een speciale tour omheen. De clubs werken altijd wel graag mee aan dergelijke acties omdat ze er dan ook want prominenter op komen te staan. Zoals het er nu voorstaat touren we voor de komende drie maanden door landen als Nederland, België, Turkije, de UK en Canada.�

Scoren?
“Zoals ik al eerder zei moet je als DJ er nooit van uit gaan dat een track gaat scoren. De nummers die ik maak zijn daarom ook nooit met een commerciële inslag in elkaar gezet dus eventuele voorbarige gedachten of marketing strategieën zijn al helemaal niet ‘im Frage’, laat staan het wel of niet maken van videoclips. Bij ons kijken we wel hoe een track scoort en beslissen later over eventuele latere activiteiten zoals het maken van een clip. Daarbij komt ook nog dat clips over het algemeen ook erg prijzig zijn om te maken dus moeten ze wel renderen.�

“Ik houd me ondertussen gelukkig gewoon lekker bezig met het produceren. Gemiddeld breng ik zo’n dag of drie per week in de studio door. Vooral de maandag, dinsdag en woensdag zit ik daar want dan ben ik voornamelijk druk bezig met het uitwerken van ideeën die ik het weekend heb opgedaan. Het blijft gewoon een continu proces maar het is er wel eentje die toch steeds vaker zijn vruchten af werpt. Zo staan veel van mijn nummers op playlisten van gerenommeerde DJ’s als Marco V, Judge Jules, Johan Gielen en Eddie Halliwell. Vooral de track die ik samen met Jochem Miller ‘San Andreas’ [red: jawel, vernoemt naar de notoire video game] scoort vrij hoog bij mijn collega Trance DJ’s.�

Zomer feest en festivals
“Het festival seizoen is ondertussen al weer aardig onderweg en hebben de eersten al weer plaatsgevonden. Ook ik sta weer op een aantal toonaangevende nationale en international festivals geboekt. Het maakt het allemaal weer een stuk leuker ook want spelen voor zo’n grote menigte geeft weer die extra kick. Deze zomer sta ik sowieso op Emporium [red: heeft reeds plaatsgevonden en Cor was weer geweldig], Mysteryland, zowel in Nederland als in België waar het overigens Tomorrowland heet, Mayday in België, Pleasure Island, een festival in Polen waar ik even de naam niet meer van weet en in Ierland bij een Good Greef feest. Verder werk ik ook nog mee aan een aantal fundraisers voor bijvoorbeeld de Ronald McDonald Foundation, een goed doel voor minder bedeelde kinderen. En, ik sta ook nog bij een festival in Istanbul, Turkije waar overigens de scene ontzettend aan het ‘boomen’ is. Turkije is echt zo’n voorbeeld waar men puur voor de muziek naar feesten gaat, ongeacht de stijl of de DJ’s. Zij willen gewoon een goed feest hebben en laten dat ook blijken ook.�

[Nabije] toekomst
Voorlopig focus ik me op de stijgende lijn die ik nu te pakken heb. Zowel het draaien als het produceren gaat goed. Het is nu een kwestie van vasthouden en doorzetten naar het volgende plateau. Verder kijk ik natuurlijk op kort termijn en hoop ik dat mijn nieuwe album goed ontvangen zal worden door zowel de fans als de vakbroeders. Daarna wil ik wel naar Australië, daar ben ik nog steeds niet geweest.

Bedankt en groetjes,

Cor Fijneman

JFK