Mensen om mij heen vragen mij regelmatig wat ik zo leuk vind aan al dat stappen, hoe het komt dat ik op mijn leeftijd nog steeds naar ‘dat soort’ feesten ga?
“Welk soort feesten bedoel je dan?�, is dan steevast mijn ietwat geërgerde wedervraag.
“Nou je weet wel, die rare housefeesten. Daar loopt toch alleen maar van dat jonge spul, dat alleen maar zwaar onder de drugs zit, rond?�
“Nee hoor, er loopt ook genoeg oud spul rond dat flink onder de drugs zit�, zeg ik dan

Maar voor jouw informatie, er lopen ook genoeg mensen rond die helemaal niet aan de drugs zitten hoor, dus je mag best wel een keertje met je eigen ogen komen kijken voordat je de boel bevooroordeeld. Maar om je vraag te beantwoorden, ik heb het gewoon altijd heel erg leuk op dat soort feesten. Ik ga voornamelijk stappen omdat er ergens op een feestje een bepaalde DJ draait of er wordt een bepaald soort sound gedraaid. En juist een bepaalde DJ of muzieksoort trekt eenmaal een bepaald soort groep mensen aan, die eenmaal voor die ene DJ of muziekstroming komt. Het heeft wel iets bindend. Het zijn altijd wel vaak dezelfde gezichten die je ziet en dat maakt het ook juist weer zo leuk.�
“En al die drugs dan?�
“Tja, da’s toch ieder voor zich. Niemand dwingt jou toch, wanneer je in een kroeg een glaasje fris staat te drinken, om iets met alcohol te nemen? Het is een vrije keuze. Daarbij komt ook nog dat ik liever met een groepje sta dat zwaar uit hun dak is dan met een stel bezopen power drinkers. Mensen die uit hun bol zijn van de XTC pillen zijn over het algemeen bijzonder lief en doen door de werking ervan geen vlieg kwaad. Ze maken af en toe wel eens rare dingen mee maar dat neem je gewoon op de koop toe omdat het niemand anders kwaad doet.

Zo had ik laatst toch een mooi verhaal gehoord van een vriendinnetje van me, we zullen haar naam maar niet noemen, die, terwijl ze helemaal wappie was van een paar buisjes GHB, op een gegeven moment naar de wc moest. Driftig haar plas inhoudend is ze op zoek gegaan naar een rijtje klikos. Nadat ze een vrije box gevonden had, installeerde ze zichzelf om te plassen. Met een peuk nog in haar mond zweefde ze boven de pot totdat ze ineens voelde dat het nogal nat werd onder haar. ‘Krijg nou de pleuris!’, zei ze toen ze er achter kwam dat de deksel er nog op zat. Ze zakte door haar knieën, ging op de deksel zitten en plaste ongestoord verder. Ze deed vervolgens haar drijfnatte laarzen, sokken en panty uit. Legde de panty apart en trok weer haar sokken en laarzen aan. De drijfnatte panty nam ze mee terug de zaal in. Toen ze haar vriend op de dansvloer gevonden had vroeg ze hem om de uitgewrongen panty in zijn zak te doen. ‘Ik was deze wel als we weer thuis zijn!’ zei ze droog. Haar vriend keek een beetje beduusd en deed wat ze hem gevraagd had. Samen dansten ze de hele nacht verder en hadden er wederom een topavond van gemaakt. Humor toch! Ik lachte me ziek toen ik deze hoorde omdat ik wel dat hoofd van haar vriend had willen zien.

Of wat dacht je van deze dan; een vriend van me was na een feestje dakken met een aantal andere vrienden ergens thuis nog even wezen afteren. Ze besloten om er maar een waardig einde aan te breien en gingen nog voor een rondje geestverruimende hulpmiddelen. Op een gegeven moment was de hoofdrolspeler van de avond zoek. Na een tijdje kwam iemand op het idee om het huis maar eens te doorzoeken. Binnen no time hadden ze hem gevonden en weet je waar hij zat? Hij zat met jas en al aan in de badkamer, op de rand van zijn bad, op de bus te wachten!?!�

“Ja, eigenlijk wel lachen, ja. Dat zijn niet echt de dingen die je meemaakt met mensen die te diep in het glaasje gekeken hebben.�
“Nou, nog eentje dan. Een andere vriend van me was na een avondje stappen nog elders wezen afteren. Na verloop van tijd – zo vertelde hij me – ging hij maar richting huis. Buiten scheen het zonnetje volop en hij besloot om maar naar huis te gaan lopen want dat zou hem nog geen half uur gaan kosten. Halverwege zijn wandeling belandde hij op het Binnenhof en op de trappen voor de Ridderzaal besloot hij om maar even van het lekkere weer te genieten. Een half uur later werd hij in zijn slaap gewekt omdat een bejaard stel een schaduw over zijn gezicht sloeg. “Zeg meneer, gaat het weer een beetje?� Geschrokken keek hij op en zei: “Ja hoor!� om vervolgens weer verder te pitten.�

“En weet je, natuurlijk zijn er grenzen, maar dat is met alle verslavende substanties zo, alcohol, tabak, vet eten, noem maar op. Ik kan het op een of andere manier wel waarderen dat mensen in het weekend zo compleet links af slaan en niet meer weten wat ze doen. Ieder voor zich en allemaal heel onschuldig.

Je leeft maar een keer,…..so live life to the max,….enjoy!

JFK